Rektor w latach 1981-1982. Na uczelni pracował w latach 1954-2002.
Urodził się 16 kwietnia 1929 r. w Ptaszkowej. W 1949 r. ukończył liceum ogólnokształcące w Nowym Sączu. W tym samym roku został przyjęty na biologię na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W 1952 r. ukończył pierwszy stopień kształcenia i został skierowany na specjalizację antropologiczną do prof. Jana Mydlarskiego na Uniwersytecie Wrocławskim. W 1954 r. ukończył studia drugiego stopnia na Wydziale Nauk Przyrodniczych tego uniwersytetu, uzykując dyplom magistra w zakresie antropologii.
W 1954 r. rozpoczął pracę w Wyższej Szkole Wychowania Fizycznego we Wrocławiu i objął funkcję asystenta w Zakładzie Anatomii Opisowej. W 1962 r. uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych ze specjalizacją antropologia na Wydziale Nauk Przyrodniczych UWr na podstawie dysertacji Zróżnicowanie morfologiczne czołowych lekkoatletów polskich (promotor prof. Adam Wanke). W tym samym roku otrzymał nominację na adiunkta Zakładu Anatomii, a w 1968 r. na docenta etatowego w WSWF we Wrocławiu. W 1969 r. objął kierownictwo Zakładu Antropologii. W 1973 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych w zakresie antropologii (Zastosowanie analizy wielocechowej do zagadnień wzrastania osobniczego na materiale z badań ciągłych dziewcząt wrocławskich w wieku 8–11 lat). Stanowisko profesora nadzwyczajnego otrzymał w 1978 r., a w roku 1990 nadano mu tytuł profesora zwyczajnego.
Od 1969 do 2002 r. kierował kolejno Zakładem Morfologii Funkcjonalnej, Katedrą Morfologii Funkcjonalnej oraz Katedrą Antropologii i Biometrii. W latach 1973–1976 pełnił również funkcję dziekana. W 1981 r. został wybrany na rektora Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, ale po wprowadzeniu stanu wojennego decyzją władz państwowych został pozbawiony funkcji (styczeń 1982). W latach 1998–2000 sprawował urząd prorektora ds. nauki i współpracy z za granicą.
Był przewodniczącym wrocławskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Antropo- logicznego, członkiem Komitetu Antropologii Polskiej Akademii Nauk (1969–1992), Rady Naukowej Zakładu Antropologii PAN, Wrocławskiego Towarzystwa Nauko- wego, Polskiego Towarzystwa Biometrycznego, Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej i European Anthropological Association. Wraz z zespołem współpracowników rozwijał badania z zakresu antropologii funkcjonalnej.
Był również sprawnym organizatorem badań naukowych. Aż trzykrotnie powierzono mu kierowanie projektami badawczymi na dużą skalę. Pierwszy z nich – problem resortowy 101 „Sprawność fizyczna społeczeństwa polskiego” – realizowano w latach 1976–1980. Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu była koordynatorem I stopnia tego przedsięwzięcia, a prof. Janusz pełnił funkcję pełnomocnika rektora ds. tego problemu. Ukoronowaniem prac była ogólnopolska konferencja naukowa, podczas której referowano i dyskutowano wyniki pięcioletnich badań. W 1979 r. Minister Kultury Fizycznej i Turystyki przyznał prof. Januszowi i kiero- wanemu przez niego zespołowi nagrodę zespołową za realizację prac badawczych prowadzonych w ramach tego projektu. W pięcioleciu 1986–1990 zespół pracował w ramach centralnego problemu badań podstawowych 0.8.16.II.40 „Podstawowa wydolność fizyczna a zróżnicowany stopień dojrzałości biologicznej dzieci i mło- dzieży ze szkół wrocławskich”. Kolejne projekty realizowane były w latach 1991–1993 i 1994–1996, w ramach grantów finansowanych przez Komitet Badań Naukowych „Populacja dzieci wiejskich w badaniach longitudinalnych”.
Wypromował 21 doktorów nauk przyrodniczych i nauk o kulturze fizycznej. Był opiekunem 2 habilitacji. Dorobek naukowy obejmuje łącznie 100 tytułów, w tym 4 książki: Zróżnicowanie morfologiczne czołowych lekkoatletów polskich, Anatomia człowieka, Rozwój sprawności oraz wydolności fizycznej w aspekcie morfologicznego zaawansowania i dojrzałości biologicznej dzieci i młodzieży, Populacja dzieci wiejskich w badaniach longitudinalnych (cz. 1–3).
W 2011 r. został odznaczony Laurem AWF we Wrocławiu.
Zmarł 3 października 2019 r. we Wrocławiu. Jest pochowany na cmentarzu Marysin Wawerski w Warszawie.
Źródło:
- Kulmatycki Lesław (oprac.) Księga profesorów Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Wyd. II, AWF Wrocław, 2016.
