Rektor w latach 2002–2005 i 2005-2008. Na uczelni pracuje od 1971 r.
Urodził się 5 lipca 1946 r. w Bartoszycach, gdzie ukończył liceum ogólnokształ- cące. W latach 1964–1966 kształcił się w Studium Nauczycielskim w Ostródzie (kierunek wychowanie fizyczne z biologią), a po jego ukończeniu pracował jako nauczyciel w wiejskiej szkole w Sokolicy.
Studiował w latach 1967–1971 na Wydziale Wychowania Fizycznego Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu i uzyskał tytuł magistra wychowania fizycznego. Stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego nadano mu w Akademii Wychowania Fizycznego w 1977 r. na podstawie rozprawy doktorskiej Bilateralna asymetria ciała ludzkiego a efekty uczenia się ruchów symetrycznych na przykładzie elementów techniki pływania, a stopień naukowy doktora habilito- wanego w 1992 r. na podstawie rozprawy habilitacyjnej Asymetria morfologiczna i dynamiczna oraz możliwości jej kształtowania u dzieci w młodszym wieku szkolnym. W 1993 r. został mianowany na stanowisko profesora nadzwyczajnego, a w 2001, po uzyskaniu tytułu naukowego profesora nauk o kulturze fizycznej, na stanowisko profesora zwyczajnego.
Po ukończeniu WSWF we Wrocławiu w 1971 r. podjął pracę jako asystent w Za- kładzie Teorii i Metodyki Pływania. W czasie 45 lat pracy na uczelni pełnił wiele funkcji, m.in. kierownika Zakładu Sportów Zimowych (1980–1982), Teorii i Meto- dyki Sportów Wodnych (1983–1991), Metodyki i Praktyk Pedagogicznych (1991– 1993), a od 1993 do 2014 r. Dydaktyki Wychowania Fizycznego. Pełnił też obo- wiązki kierownika Katedry Teorii Uczenia się i Nauczania Czynności Ruchowych (1985–1986). W latach 1994–2014 był kierownikiem Katedry Dydaktyki Wycho- wania Fizycznego. W latach 1990–1993 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich, a od 1996 do 2002 r. dziekana Wydziału Wychowania Fizycznego. Przez dwie kadencje (2002–2005 oraz 2005–2008) sprawował funkcję rektora AWF we Wrocławiu.
W kadencji 2002–2005 był przewodniczącym Konferencji Rektorów AWF w Pol- sce. W latach 2002–2010 był ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej. W roku 2003 został wybrany przez ogólnopolską społeczność akademicką na członka Komitetu Rehabilitacji, Adaptacji Społecznej i Nauk o Kulturze Fizycznej (obecnie Komitet Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej) Polskiej Akademii Nauk. Funkcję tę pełni do dzisiaj. W 2007 r. został wybrany w skład Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów na kadencję 2007–2010. Od 2014 r. jest członkiem Zes- połu ds. Nagród powołanym przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.
Przez wiele lat działał także w związkach sportowych, pełniąc tam odpowie- dzialne funkcje, m.in. w Głównej Komisji Szkolenia Polskiego Związku Żeglarskiego (1989–1991) i Głównej Komisji Szkolenia w Zarządzie Głównym Wodnego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego (1989–1994) oraz przewodniczącego Rady Naukowej ZG WOPR. W 1998 r. był powołany na członka Rady Programowej przy ZG Stowarzyszenia Instruktorów i Trenerów Polskiego Związku Narciarskiego.
Otrzymał m.in. nagrodę indywidualną III stopnia przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej i Sportu za szczególnie ważne i twórcze osiągnięcia w dziedzinie naukowej, z uwzględnieniem pracy doktorskiej, nagrodę zespołową II stopnia przewodniczącego GKKFiS za szczególnie ważne i twórcze osiągnięcia w pracy dydaktyczno-wychowawczej oraz współpracy ze studenckim ruchem naukowym, nagrodę zespołową II stopnia za szczególnie ważne i twórcze osiągnięcia w dziedzinie dydaktycznej, z uwzględnieniem skryptu Teoria pływania i przewod- nika do ćwiczeń z pływania i ratownictwa, nagrody indywidualne I stopnia MNiSW za osiągnięcia organizacyjne w kierowaniu AWF we Wrocławiu (2005, 2006, 2007 i 2008). Został wyróżniony też wieloma odznaczeniami, m.in. Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1978, 1987), Srebrną i Złotą Odznaką „Zasłużony Działacz Kul- tury Fizycznej” (1987, 1991), Srebrną i Złotą Honorową Odznaką WOPR „Za zasługi” (1991, 1995), Złotą Honorową Odznaką WOPR „Za zasługi” z Liściem Laurowym (2003), Odznaką „Zasłużony dla sportu na Dolnym Śląsku” (2007), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Złotą Odznaką WOPR „Za zasługi” z Wieńcem Laurowym, Srebrnym Medalem „Za zasługi dla WOPR”.
Wypromował 15 doktorów nauk o kulturze fizycznej. Jest autorem ponad 100 publikacji, a główne kierunki jego działalności naukowej koncentrują się wokół problemu badawczego „Optymalizacja procesu uczenia się i nauczania czynności ruchowych”. W Katedrze Dydaktyki Wychowania Fizycznego, którą kierował w la- tach 1994–2014, wypromowało się 5 doktorów habilitowanych nauk o kulturze fizycznej.
W 1995 r. był współwykonawcą czwartego już z kolei międzynarodowego grantu ministerialnego prowadzonego przez uniwersytet w Ołomuńcu. Pod jego kierun- kiem organizowane były kolejne edycje Międzynarodowej Konferencji Naukowej
„Dydaktyka wychowania fizycznego”. Był też współorganizatorem Tatrzańskich Seminariów Naukowych (głównym organizatorem był śp. prof. Kazimierz Denek z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, doktor honoris causa AWF we Wrocławiu).
Źródło:
- Kulmatycki Lesław (oprac.) Księga profesorów Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, Wyd. II, AWF Wrocław, 2016.
